XIX. mendea, heziketa bereziaren hasiera

Mende hau berezia izan zen, honetan ume hauei atentzio espezializatua ematen hasi zitzaien eta hauek tratatzeko elkarte zein eskola bereziak sortu ziren. Hala ere, oraindik baztertuak izaten ziren, jokabide antisoziala zegoen, hori dela eta tratu txarrak jasotzen zituzten eskola. Gainera, beraientzat sorturiko makroestruktura heterogeneoak (bertan gorrak, atzerapen mentala zutenak...elkarturik zeuden), leku baztertuetan zeuden eta bertan sartuz gero ezin zinen atera. Garai haietan innatismoan sinezten zuten, hau da umeen defizitaren kausa organikoa (genetikoa) eta iraunkorra zela! Beraz, ikus dezakezuenez,hauek oraindik gaizki tratatzen zituzten. Zuek pentsa zer aurrerapen izan zezaketen jende piloa, baina zaintzaile gutxi batzuk zeuden makroestruktura batean! Bertan guztiak nahasturik zeudelarik zer aurreratu zezakeen itxu batek atzerapen mentala zuen pertsona batekin!

XIX. mende horretan eugenesia ere nabarmendu dezakegu. Kontzeptu horrek zera esan nahi du: giza espeziea hobetzeko nahia zegoela eta horregatik ahulak (defizita zuten pertsonak) baztertzen zituzten eta ezaugarri hoberenak zituztenak errefortzatu egiten zituzten. Hau guztiz loturik dago Darwinek proposatzen zuenarekin: conservar a los miembros débiles de la sociedad tiene que ser algo altamente dañino para la raza humana. Nola pentsa zezaketen hura?? bastertu behar zituzten debilak indartsuenak geratzeko! Baina orduan non uzten zuten haustura puntua? Nork erabakitzen zuen nor baztertu eta nor ez? Batek daki!